piątek, 28 lutego 2014

Przyłącze energetyczne

Przyłącze energetyczne


Autor: K. Niegolewski


Mówiąc o przyłączach zwykle ma się na myśli: przyłącze gazowe, przyłącze elektryczne, przyłącze wodociągowe i kanalizacyjne. Podejmując czynności w celu realizacji poszczególnych przyłączy możemy sami załatwiać niezbędne formalności lub zlecić to firmom, które będą je wykonywały.


Początek drogi do podłączenia domu do źródła energii elektrycznej rozpoczyna się od złożenia wniosku o wydania warunków przyłączenia do sieci. Przez warunki przyłączenia należy rozumieć zakres prac projektowo-wykonawczych niezbędnych do przyłączenia wnioskowanego obiektu.

We wnioski należy określić:

- przewidywane zapotrzebowanie mocy,

- orientacyjne roczne zużycie energii,

- spodziewany termin rozpoczęcia jej poboru.

Do wniosku należy dołączyć:

1. Dokument potwierdzający własność działki,

2. Plan zabudowy na mapie lub szkic określający usytuowanie budynku względem istniejących sieci elektroenergetycznych i względem sąsiadów.

Warunki zostaną wydane wciągu 14 dni i będą zawierały następujące informacje:

a) sposób zasilania – z sieci napowietrznej czy kablowej,

b) miejsce przyłączenia do sieci elektroenergetycznej,

c) miejsce zainstalowania licznika i zabezpieczenia głównego,

d) wymagane uzgodnienia z rejonowym zakładem energetycznym.

Wydane warunki ważne są przez 2 lata. Wydane warunki realizowane są po podpisaniu umowy o przyłączenie. Określa ona obowiązki obu stron.

Aby określić moc przyłączeniową musimy oszacować, jakie urządzenia mogą być włączone jednocześnie. Mieszkania z licznikiem 1-fazowym mogą mieć moc przyłączeniową do 5 kW. Domy jednorodzinne licznikiem 3-fazowym minimalna moc przyłączeniowa 25 kW.

Roczne zużycie prądu dla domu bez ogrzewania elektrycznego, przepływowego ogrzewacza wody i bez kuchni elektrycznej 3500 kWh. Natomiast domek o powierzchni do 150 m2, z ogrzewaniem akumulacyjnym, przepływowym ogrzewaczem wody oraz kuchnią elektryczną zużywa rocznie ok. 25000 kWh.

Dalsze czynności są uzależnione od rodzaju przyłącza. W przypadku przyłącza napowietrznego po uzyskaniu warunków przyłączenia wykonuje się przyłącze. Natomiast w przypadku przyłącza kablowego niezbędne jest wykonanie dokumentacji technicznej przyłącza. Możemy to zlecić uprawnionemu elektrykowi, za stosowną opłatą. Dokumentacja musi określać rodzaj przyłącza, miejsce usytuowania złącza, licznika i wymaganych zabezpieczeń oraz projekt instalacji doprowadzającej prąd do domu lub na teren budowy. Przyłącze musi zostać naniesione na mapę geodezyjną działki. Po wykonaniu projektu należy uzyskać potwierdzenie prawidłowego, bezkolizyjnego prowadzenia instalacji w Zakładzie Uzgodnień Dokumentacji.

Przyłącze elektryczne to nic innego jak linia będąca odgałęzieniem w sieci rozdzielczej zasilająca bezpośrednio instalację odbiorcy. Przyłączenie polega na połączeniu miejsca przyłączenia z miejscem dostarczenia energii.

Uwaga!!! Cały proces wykonania przyłącza elektrycznego możemy powierzyć rejonowemu zakładowi elektrycznemu

Wykonanie przyłącza wiąże się z poniesieniem opłaty za przyłączenie. Często opłata dzielona jest na dwie transze. Pierwsza płatna przy ustalenia warunków przyłączenia, a druga po wykonaniu przyłącza.

Najczęściej stosowanym rozwiązaniem jest umieszczenie w granicy działki złącza kablowo-pomiarowego. Jest to skrzynka, w której zamontowany licznik energii elektrycznej oraz zabezpieczenie główne (korki).

Po wykonaniu całej instalacji można wystąpić do zakładu elektrycznego o podłączenie instalacji do sieci energetycznej oraz podpisujemy umowę oświadczeniu usług dystrybucji. Do wniosku dołącza się oświadczenie uprawnionego elektryka o wykonaniu instalacji odbiorczej.


K. Niegolewski

http://domwbudowie.blogspot.com/

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Jak wybierać farby do domu?

Jak wybierać farby do domu?


Autor: Tomasz Galicki


Wiosna to idealny czas na wprowadzanie w życie zaplanowanych zmian. Jest to okres, w którym chętnie podejmujemy decyzje dotyczące domowych remontów czy delikatnych zmian kosmetycznych.


Wiele osób zatrudnia w tym celu fachowców. Są jednak czynności, które jeżeli tylko mamy odrobinę chęci możemy wykonać samodzielnie. Do jednej z nich z pewnością należy malowanie. Nie jest to czynność łatwa, lecz przy odrobinie wiedzy i zdolności manualnych nie powinniśmy mieć kłopotów z pomalowaniem mieszkania a wręcz możemy czerpać z tego przyjemność.

Kiedy przystępujemy do malowania domu lub mieszkania bardzo często nie zastanawiamy się nad rodzajem farby do wnętrz lecz jej kolorem. Niejednokrotnie miałem okazję widzieć, że klienci sklepów z farbami nie kierują się przeznaczeniem farby lecz jej barwą. Pamiętajmy by wybierając farbę do wnętrza zwrócić uwagę na fakt czy nadaje się ona do pomieszczenia, w którym chcemy ją zastosować, czy jest ona odporna na zmywanie i jaki to jest rodzaj produktu. Obecnie dostępne farby możemy podzielić w prosty sposób na akrylowe i lateksowe. Farby akrylowe jest to podstawowy rodzaj farb emulsyjnych- doskonale nadają się do malowania sufitów i powierzchni, co do których zachodzi małe prawdopodobieństwo zabrudzenia. Farby lateksowe ze względu na wysoką zawartość żywicy akrylowej- nadają się do pomieszczeń, w których zachodzi potrzeba zmywania ścian np. pokój dziecka, przedpokój, korytarz itp. Jeżeli chcemy pomalować pomieszczenia wilgotne takie jak: kuchnia czy łazienka pamiętajmy by wybierać farby do kuchni lub łazienki. Są to zwykle wyodrębnione kolekcje, wzbogacone w środki przeciwgrzybiczne by zapewnić powłoce dłuższą żywotność i świeży wygląd.

Natomiast wracając do kwestii barwy warto jeszcze wspomnieć, że kolory wymalowań na opakowaniu lub wystawie, mogą znacząco różnić się od pomalowanej tą samą farbą ściany w naszym domu. Powodów może być kilka. Po pierwsze, w sklepach przeważnie dominuje oświetlenie jarzeniowe, które rozjaśnia kolory. Warto jest więc wziąć ten aspekt pod uwagę. Po drugie, kolory wymalowane na niewielkiej powierzchni wydają się być jaśniejsze. Kiedy więc pomalujemy danym kolorem całą ścianę może okazać się, że nie o taki kolor nam chodziło. Warto jest więc robić próby koloru już w domu, przy naturalnym świetle. Niektórzy producenci farb wypuszczają na rynek niewielkie testery dzięki, którym jesteśmy w stanie sprawdzić kolor w domu przed zakupem właściwego opakowania. Jeżeli więc nie mamy pewności czy kolor będzie odpowiedni warto zakupić taki tester koloru.


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Co należy wiedzieć o malowaniu?

Co należy wiedzieć o malowaniu?


Autor: Tomasz Galicki


Malowanie jest jedną z czynności remontowych, które, przy odrobinie wiedzy w tym zakresie i szczypcie zdolności manualnych możemy wykonać sami.


Pisałem już w jaki sposób wybierać farby i czym się kierować podczas dokonywania takiego wyboru, natomiast dzisiaj chciałbym przedstawić kilka wytycznych związanych z samym malowaniem wnętrz. Jest kilka czynników, które będą miały wpływ na sukces naszego przedsięwzięcia i o nich właśnie chciałbym szerzej opowiedzieć.

Pierwszą czynnością jaką powinniśmy wykonać zanim weźmiemy się za malowanie jest odpowiednie przygotowanie pomieszczenia. Ponieważ podczas malowania niektóre przedmioty mogą ulec zniszczeniu powinniśmy je wynieść lub zabezpieczyć. Warto jest poświęcić trochę sił i czasu na wyniesienie zbędnych przedmiotów, gdyż oprócz ryzyka zniszczenia będą one nam po prostu przeszkadzały. Podczas malowania będziemy potrzebowali „pola manewru” warto jest więc pomyśleć o tym już teraz. Usuńmy wszystko co może nam ograniczać dostęp do ściany. Ramki włączników światła i kontaktów możemy odkręcić lub zabezpieczyć przy pomocy taśmy malarskiej- podobnie jak inne elementy, których nie chcemy zabrudzić. Większe przedmioty przykrywamy przy pomocy folii lub tektury malarskiej.

Kiedy mamy za sobą przygotowanie pomieszczenie możemy zabrać się za bardzo ważną rzecz jaką jest odpowiednie przygotowanie ściany. Jeżeli ściana jest pomalowana i chcemy ją tylko przemalować powinniśmy umyć ją i odtłuścić używając w tym celu mydła malarskiego. Pomalowanej ściany nie gruntujemy. Gruntu używamy wówczas, gdy mamy do czynienia z powierzchnią niespójną- sypką (świeże tynki, gładzie, szpachlówki do ubytków). Jeżeli przejedziemy ręką po ścianie i na dłoni zostanie nam pył ze ściany jest to znak, że należy ścianę zagruntować. Zwykle używa się gruntu zalecanego pod dane farby ścienne. Jeżeli używamy farb Duluxa, powinniśmy wyposażyć się w grunt dedykowany dla tego produktu. Pamiętajmy jednak by grunt rozcieńczać jeżeli takie jest zalecenie na opakowaniu. Jeżeli nie postąpimy w ten sposób efekt wcale nie będzie lepszy- jak wielu osobom się wydaje. Nie rozcieńczamy także gruntu w farbie- jak zalecają malarze z minionej epoki. Grunty rozcieńcza się wodą. Od przygotowania ściany do malowania będzie zależeć sukces naszego przedsięwzięcia. Nie warto jest więc bagatelizować powyższych wskazówek.

Kiedy mamy przygotowane ściany do malowania, warto się jeszcze zastanowić w jaki sposób odciąć sufit od ściany. Przyjętym standardem jest zostawianie białego paska odcinającego. Jest to metoda dobra w szczególności jeżeli nie mamy pewności co do równości ścian. Niektórzy jednak domalowują ścianę do samego narożnika- jeżeli mamy taką wizję, również nic nie stoi na przeszkodzie by tak zrobić. Jeżeli chcemy jednak odciąć ścianę zostawiając pasek, możemy wykonać go przy użyciu taśmy odcinającej lub specjalnego wałka odcinającego.

Teraz możemy przystąpić do malowania właściwego. Pamiętajmy by malować powierzchnię całej ściany nie przerywając czynności. Jeżeli przerwiemy malowanie w połowie ściany wówczas zacznie ona podsychać i przy wznowieniu malowania będzie się odklejać. Koniecznie należy malować całe powierzchnie. Ponadto ogólnie przyjętą zasadą malarską jest malowanie ścian w kierunku od okna do drzwi. Ma to związek z powstawaniem smug podczas malowania. Maluje się przeważnie dwie warstwy. Drugą warstwę farby nakładamy po całkowitym wyschnięciu pierwszej.


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Kierownik budowy

Kierownik budowy


Autor: K. Niegolewski


Jakie kompetencje ma kierownik budowy? Czy musimy go zatrudnić? Dlaczego jego udział w inwestycji ma tak duże znaczenie? Oto pytania, które zadaje sobie każdy kto staje przed życiowym wyzwaniem - budową domu!


Zgodnie z ustawą z 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (Dz. U. z 1994 roku Nr 89, poz. 414 ze zmianami) uczestnikami procesu budowlanego są:

- inwestor,

- inspektor nadzoru inwestorskiego,

- projektant,

- kierownik budowy lub kierownik robót.

Kierownikiem budowy może być wyłącznie osoba posiadająca uprawnienia budowlane (uprawnienia do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie).

Kierownik budowy ma obowiązek, przed rozpoczęciem budowy, sporządzić plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia.

Do obowiązków kierownika należy:

1. Protokolarne przejęcie od inwestora i odpowiednie zabezpieczenie terenu budowy wraz ze znajdującymi się na nim obiektami budowlanymi,

2. Prowadzenie dokumentacji budowy,

3. Zapewnienie geodezyjnego wytyczenia obiektu oraz zorganizowanie budowy i kierowanie budową obiektu budowlanego w sposób zgodny z projektem i pozwoleniem na budowę, przepisami, w tym techniczno-budowlanymi, oraz przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy,

4. Koordynowanie realizacji zadań zapobiegających zagrożeniom bezpieczeństwa i ochrony zdrowia,

5. Koordynowanie działań zapewniających przestrzeganie podczas wykonywania robót budowlanych zasad bezpieczeństwa i ochrony zdrowia zawartych w przepisach,

6. Podejmowanie niezbędnych działań uniemożliwiających wstęp na budowę osobom nieupoważnionym,

7. Wstrzymanie robót budowlanych w przypadku stwierdzenia możliwości powstania zagrożenia oraz bezzwłoczne zawiadomienie o tym właściwego organu,

8. Zawiadomienie inwestora o wpisie do dziennika budowy dotyczącym wstrzymania robót budowlanych z powodu wykonywania ich niezgodnie z projektem,

9. Realizacja zaleceń wpisanych do dziennika budowy,

10. Zgłaszanie inwestorowi do sprawdzenia lub odbioru wykonanych robót ulegających zakryciu bądź zanikających oraz zapewnienie dokonania wymaganych przepisami lub ustalonych w umowie prób i sprawdzeń instalacji, urządzeń technicznych i przewodów kominowych przed zgłoszeniem obiektu budowlanego do odbioru,

11. Przygotowanie dokumentacji podwykonawczej obiektu budowlanego,

12. Zgłoszenie obiektu budowlanego do odbioru odpowiednim wpisem do dziennika budowy oraz uczestniczenie w czynnościach odbioru i zapewnienie usunięcia stwierdzonych wad, a także przekazanie inwestorowi oświadczenia.

Do kompetencji kierownika budowy należy:

1. Występowanie do inwestora o zmiany w rozwiązaniach projektowych, jeżeli są one uzasadnione koniecznością zwiększenia bezpieczeństwa realizacji robót budowlanych lub usprawnienia procesu budowy,

2. Ustosunkowanie się w dzienniku budowy do zaleceń w nim zawartych.

Zlecając wykonanie obiektu firmie budowlanej możemy zaakceptować jej kierownika budowy. Wówczas w naszym interesie jest zatrudnić inspektora nadzoru inwestorskiego


K. Niegolewski

http://domwbudowie.blogspot.com/

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

sobota, 9 marca 2013

Dobór osadnika w przydomowych oczyszczalniach ścieków

Dobór osadnika w przydomowych oczyszczalniach ścieków

Autorem artykułu jest mmagd


Każdy rodzaj przydomowych oczyszczalni ścieków wymaga zastosowania odpowiedniego osadnika, którego głównym zadaniem jest przetrzymywanie ścieków i uzyskanie wymaganego (poprzez prawo) stopnia oczyszczania ścieków.

Zanim dojdzie do podczyszczania ścieków musi upłynąć trochę czasu. W większości przypadków czas ten wynosi około od 2 do 3 dni i zależy w dużej mierze od objętości osadnika i ilości dostarczanych ścieków.

W celu obliczenia właściwej pojemności osadnika gnilnego należy posłużyć się następującym wzorem:

V=RLM x L x T

gdzie:

V - jest minimalną objętością dobieranego osadnika. Najczęściej określana w dm3 lub m3

L - określa ilość odprowadzanych ścieków przez jedną osobę. Najczęściej przyjmuje się wartości od 130 do 150 dm3 na dobę.

T - jest to zakładany czas przetrzymywania ścieków w osadniku gnilnym. Najczęściej są to trzy doby.

W celu zwiększenia skuteczności działania całej oczyszczalni, producenci sugerują zastosowanie osadników zbudowanych z dwóch lub nawet trzech komór. Na czym polega różnica pomiędzy jednokomorowymi a trzykomorowymi osadnikami? Odpowiedź na to pytanie jest bardzo prosta, bowiem im zastosuje się dłuższą drogę dla przepływu ścieków, tym osiągnie się wyższy stopień redukcji zanieczyszczeń. Podobny efekt można uzyskać podłączając ze sobą dwa bądź więcej mniejszych objętościowo osadników.

Zastosowanie dwu i trzykomorowych osadników nie zawsze jest takie opłacalne. W małych gospodarstwach domowych wystarczy zastosować osadniki jednokomorowe. Oczywiście pod warunkiem, że osadnik jest odpowiednio dobrany i zaopatrzony w kosz filtracyjny(zabezpiecza kolejne elementy całego układu przydomowej oczyszczalni ścieków).

Następną dosyć istotną kwestią związaną z doborem osadników jest tak zwana objętość czynna. Jest to ilość ścieków, jaką jest w stanie pomieścić osadnik o deklarowanej pojemności. Objętość czynna stanowi na ogół 2/3 objętości całego osadnika(osadnik+kożuch). Pozostała część (1/3) stanowi objętość powietrzna, czyli rezerwa pozostawiona na rzecz waha związanych ze zmianą objętości ścieków, ciśnieniem, zmianami atmosferycznymi itd.

Przy zakupie osadnika wykorzystywanego w instalacjach takich jak przydomowe oczyszczalnie ścieków należy uważać na podawane przez producentów parametry. Część producentów podaje wielkość całkowitą a nie czynną, co w przyszłości może mieć negatywne konsekwencje, dlatego też należy odpowiednio zweryfikować wielkości.

Poniżej przykładowe, najczęściej spotykane wielkości osadników, dostępnych na polskim rynku:

7m3 ; 5m3 ; 4,5m3 ; 4m3 ; 3m3 ; 2,5m3 ; 2,3m3 ; 2m3 ; 1m3

Ogólne zasady doboru i montażu osadnika:

1. Przy montażu osadników o różnych wielkościach, większy należy montować jako pierwszy.

2. Osadniki należy ze sobą łączyć tylko szeregowo.

3. Osadnik powinien być zamontowany jak najbliżej domu, powyżej 10 m istnieje ryzyko wychładzania się ścieków, w rezultacie dochodzi do odkładania się tłuszczu na ściankach rur, efektem tego mogą być nieprzyjemne zapachy, oraz zmniejszenie ogólnej efektywności działania oczyszczalni.

4. Należy zwracać uwagę, jaką wielkość osadnika podaje producent - czy jest wielkość całkowita czy czynna.

5. W przypadku tanich i małych osadników należy zwrócić uwagę, czy w zestawie znajduje się kosz filtracyjny.

--- Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl
Budowa i remont domu - porównaj ceny