Dom, domy, budowa domu

piątek, 28 lutego 2014

Przyłącze wodociągowe

Autor: K. Niegolewski

Dostęp do wody to niemal najważniejsza kwestia na działce. Uzyskać go można na trzy sposoby: dogadać się z sąsiadem (jeżeli jest i ma podłączenie do wodociągu), wykopać/wywiercić studnię albo podłączyć się do istniejącej sieci wodociągowej.

Wywiercenie studni daje nam pewną samodzielność oraz darmową wodę szczególnie na potrzeby związane z utrzymaniem ogrodu czy trawnika. Może się zdarzyć, że podłączenie do sieci wodociągowej jest dużo bardziej opłacalne niż wywiercenie studni (struktura geologiczna gruntu, głębokość źródeł wody).

W takiej sytuacji nie pozostaje nam nić innego jak wykonać przyłącze wodociągowe. Już warunkach zabudowy (lub miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego) wskazane jest czy nieruchomość ma być podłączona do sieci wodociągowej.

Wniosek o przyłączenie działki należy złożyć w miejscowym zakładzie wodociągowym. Zwykle jest to zakład należący do gminy. Do wniosku należy dołączyć:

mapkę działki (zawierającą zaznaczenie domu) w skali 1:500 w dwóch egzemplarzach, zgody właścicieli działek sąsiednich jeśli prze nie przebiegać ma przyłącze.

Jeżeli przyłącze wykonywane jest w drodze przylegającej do nieruchomości to konieczne jest przedstawienie zgody miejscowego zarządu dróg.

Odpowiedni dokument powinniśmy otrzymać w terminie 30 dni.

UWAGA!!! Wydanie warunków technicznych jest odpłatne.

Na tej podstawie zakład wodociągowy ustali techniczne warunki przyłączenia do sieci. Może też od razu przedstawić projekt umowy, która zostanie zawarta po wykonaniu przyłącza w raz z oświadczeniem o zapewnieniu dostaw wody.

Na podstawie otrzymanych warunków technicznych należy zaprojektować przyłącze wodociągowe. Najlepiej zlecić to projektantowi posiadającemu stosowne uprawnienia.

Następnie projekt musi zostać zatwierdzony przez Zespół Uzgadniania Dokumentacji (ZUD).

Po zatwierdzeniu przez ZUD projektu składamy w zakładzie wodociągowym wniosek o uzgodnienie projektu technicznego.

Projekt techniczny powinien składać się z:

- Części opisowej,

- Części rysunkowej.

W części opisowej zawarty jest opis techniczny, aktualne warunki techniczne wydane przez zakład wodociągowy, aktualna opinia ZUD, określony stan prawny na trasie projektowanego uzbrojenia oraz uzgodnienia ze wszystkimi właścicielami nieruchomości (działki) oraz zgodę wszystkich współwłaścicieli nieruchomości (jeśli jest więcej niż jeden), do której są projektowane przyłącza

W części rysunkowej należy umieścić mapę zasadniczą z zaznaczoną kolorem trasą przyłącza wody, rzut piwnic (przyziemia) lub rysunek studni wodomierzowej z lokalizacją podejścia wodomierzowego, profil przyłącza wodociągowego, ewentualnie inne rysunki wynikające z potrzeb wykonawstwa przyłącza.

Uzgodnienie projektu technicznego powinno nastąpić w terminie 30 dni.

UWAGA!!! Uzgodnienie projektu technicznego może również być odpłatne.

Na tym etapie możemy przystąpić do wykonania przyłącza wodociągowego. Możemy oczywiście skorzystać z pomocy zakładu wodociągowego lub zlecić to innej firmie (wówczas musimy zakładowi wodociągowemu zgłosić termin realizacji prac). Realizacja następuje stosunkowo szybko może to nastąpić nawet w 1 dzień.

Po wykonaniu przyłącza geodeta sporządza inwentaryzację powykonawczą przyłącza wodociągowego. Następnie zakład wodociągowy dokonuje odbioru przyłącza.. W celu dokonania odbioru musimy dostarczyć następującą dokumentację:

- inwentaryzacja geodezyjna powykonawcza,

- protokół zagęszczenia gruntu wystawiony przez właściwe laboratorium drogowe,

- protokół odbioru ulepszonej nawierzchni podpisany przez przedstawiciela zarządcy drogi (dotyczy poboczy, chodników, jezdni, dróg),

- tytuł prawny do władania nieruchomością (ksero aktu notarialnego, umowy darowizny, postanowienia w sprawie nabycia spadku, umowy najmu).

Ta czynność też może wiązać się z opłatą na rzecz zakładu wodociągowego. Teraz montowany jest wodomierz.

I dotarliśmy do ostatniego etapu realizacji przyłącza wodociągowego, czyli podpisanie umowy o dostarczanie wody. Od tego momentu możemy cieszyć się wodą na terenie naszej nieruchomości. Jeżeli wykonane zostało przyłącze wyłącznie w studzience kanalizacyjne to warto wyprowadzić rurę ponad grunt, aby móc czerpać wodę na cele budowlane.

Jeżeli nie mamy możliwości wywiercenia studni, a chcemy korzystać z wody w ogrodzie warto o tym pamiętać przy budowie instalacji wodociągowej. Jest to istotne z uwagi na późniejsze koszty (jeżeli korzystamy z kanalizacji). Wyprowadzając wodę na ogród możemy wystąpić o rozdział instalacji wodociągowej i montaż wodomierza do naliczania zużytej wody do podlewania ogrodu wówczas nie jest to wliczane do opłaty za kanalizację).

K. Niegolewski

http://domwbudowie.blogspot.com/

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Przyłącze kanalizacyjne

Autor: K. Niegolewski

Budując dom koniecznie musimy mieć dostęp do wody i prądu. Jedno i drugie jest niezbędne do wykonywania prac budowlanych. Jednak dla ludzi równie ważne jest przygotowanie nieruchomości na zaspakajanie potrzeb fizjologicznych.

Często na budowach stawiane są szalety. Na naszej budowie, która nie jest wielką inwestycją, też konieczne jest postawienie „ubikacji”. Zwykle polega to na wykopaniu dołu i postawieniu na nim budki. Na początku jest to wystarczające. Oczywiście możemy wypożyczyć specjalne budki lub skorzystać z ubikacji turystycznych.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego zawiera informację o sposobie odprowadzanie ścieków z nieruchomości. Możliwe jest podłączenie do istniejącej sieci kanalizacyjnej, budowa szamba lub przydomowej oczyszczalni ścieków.

Występując o pozwolenie na budowę określamy, z jakiej formy odprowadzania ścieków chcemy skorzystać. W przypadku szamba lub oczyszczalni ścieków konieczne jest dołączenie specyfikacji technicznego. W wydanej decyzji jest to zatwierdzane.

W przypadku możliwości podłączenia do sieci kanalizacyjnej musimy wystąpić do właściwego zakładu komunalnego (znajdującego się w naszej gminie) z wnioskiem o podanie warunków przyłączenia do sieci. Do wniosku należy dołączyć:

- oryginał aktualnej mapy zasadniczej w skali 1:500 w dwóch egzemplarzach sporządzony przez uprawnionego geodetę,

- dokument potwierdzający prawo do nieruchomości.

Warunki przyłączenia do sieci kanalizacyjnej powinny zostać wydane w terminie 30 dni.

Uwaga!!! Wydanie warunków jest odpłatne!

Następnie zlecamy uprawnionemu projektantowi wykonanie projektu technicznego przyłącza kanalizacyjnego.

Przygotowany projekt (w dwóch egzemplarzach) należy przedstawić Zespołowi Uzgadniania Dokumentacji, a następnie występujemy do zakładu komunalnego z wnioskiem o uzgodnienie projektu technicznego. Powinno to nastąpić w terminie 30 dni. Zakład komunalny za uzgodnienie projektu technicznego może pobrać opłatę.

Projekt techniczny powinien składać się z: części opisowej i części rysunkowej.

W części opisowej zawarty jest opis techniczny, aktualne warunki techniczne wydane przez zakład komunalny, aktualna opinia ZUD, określony stan prawny na trasie projektowanego uzbrojenia oraz uzgodnienia ze wszystkimi właścicielami nieruchomości (działki) oraz zgodę wszystkich współwłaścicieli nieruchomości (jeśli jest więcej niż jeden), do której są projektowane przyłącza

W części rysunkowej należy umieścić mapę zasadniczą z zaznaczoną trasą przyłącza kanalizacyjnego, profil kanalizacji oraz rysunek studni rewizyjnej lub inspekcyjnej.

Po zatwierdzeniu przystępujemy do realizacji przyłącza. Na wstępie zawiadamiamy (zgłaszamy) o planowanym rozpoczęciu prac właściwy organ. Jeżeli w terminie 30 dni organ nie wniesie sprzeciwu możemy wykonać przyłącze. Konieczne jest uzyskanie od zarządcy drogi zgody na jej zajęcie (jeżeli będą wykonywane prace w pasie drogowym).

Przyłącze kanalizacyjne składa się z: złącza przykanalika (włączenie do sieci kanalizacyjnej), przewodu przykanalika, studzienki rewizyjnej i przewodu odpływowego z podłączanego budynku. Studzienka kanalizacyjna montowana jest na naszej posesji i służy do kontroli oraz czyszczenia przewodów. Montowana jest, co najmniej 1,5 metra od budynku. Aby zapewnić należyty odpływ ścieków przewody należy wykonać z minimum 2% spadkiem. W przypadku, gdy odległość budynku od sieci jest niewielka dopuszcza się rezygnację z montaży studzienki kanalizacyjnej.

Po wykonaniu przyłącza należy zgłosić się do zakładu komunalnego z wnioskiem o dokonanie odbioru przyłącza przed jego zakopaniem. Po dokonaniu odbioru możemy zawrzeć umowę o odprowadzaniu ścieków.

Co raz częściej obok kanalizacji ogólnospławnej funkcjonuje kanalizacja deszczowa (burzowa). Jednak warto rozważyć czy koniecznie mamy się do niej podłączyć. Do kanalizacji deszczowej odprowadzane są wyłącznie wody opadowe i roztopowe. Wraz z rozwojem systemu wprowadzane są w niektórych miastach opłaty za odprowadzanie wody do kanalizacji deszczowej. Celem wprowadzenia opłat jest zmotywowanie właścicieli nieruchomości do zagospodarowywania wody opadowej na swoim terenie i wykorzystania jej do podlewania trawników lub ogrodów.

K. Niegolewski

http://domwbudowie.blogspot.com/

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Z jakiego materiału siatka zbrojąca?

Autor: lukasz arukowicz

Producenci najczęściej oferują w systemach siatkę zbrojącą z włókna szklanego, a w składach budowlanych można kupić tańszą siatkę z tworzywa sztucznego. Czy rodzaj siatki ma jakieś znaczenie dla prawidłowego wykonania ocieplenia?

Siatka wtapiana w warstwę zbrojącą to kluczowy element całego systemu. Musi mieć odpowiednią rozciągliwość i współpracować z zaprawą podczas zmian temperatury (latem elewacja nagrzewa się nawet do kilkudziesięciu stopni). Niewłaściwie zamocowana siatka może doprowadzić do zniszczenia i konieczności wymiany pozostałych warstw. Jeżeli dodatkowo zastosuje się niepełnowartościowy materiał, usterki będą nieuniknione.

Do bezspoinowych systemów ociepleń zadaje się siatka z włókna szklanego o gramaturze 145-165 g/m³. Ta z tworzywa (polipropylenowa), mimo że jest zgodna z aprobatą techniczną, nadaje się raczej do wzmacniania tynków wewnątrz pomieszczeń. Nie chodzi o jej wiotkość ani o rozszerzalność cieplną, bo te cechy przy umiejętnym wykonaniu warstwy zbrojącej nie sprawiałyby kłopotu. Problemem jest struktura włókien. Siatka powinna zostać wtopiona w ułożoną na ociepleniu warstwę szpachlową. Włókna szklane są gładkie i ich zagłębienie w zaprawę odbywa się w sposób naturalny – klej ze spodniej warstwy podczas zacierania wciska się w oczka siatki. Przez oczka siatki z polipropylenu klej nie może się przecisnąć, bo utrudniają to strzępiaste włókna. Siatka i kolejne warstwy wykończeniowe są wówczas przyłożone bezpośrednio do izolacji lub do powierzchni zaprawy, nie współpracując z nią. Może to prowadzić do odspajania całych fragmentów systemu.

Wykonawcy często celowo wybierają siatkę polipropylenową, bo jest miękka i łatwo się układa, a szklana ze względu na swoją sztywność wymaga większego nakładu pracy. Trzeba jednak pamiętać, że to nie wygoda wykonawcy, lecz trwałość ocieplenia powinna decydować o wyborze odpowiedniego materiału.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Jak działa słoneczny kolektor próżniowy?

Autor: MARIUSZ PAWŁOWICZ

Poszukując alternatywnych źródeł ogrzewania ciepłej wody użytkowej prędzej czy później natrafimy na kolektory słoneczne. Urządzenie, które wykorzystując energię promieniowania słonecznego ogrzewa wodę użytkową niemal, że za darmo.

Kolektory typu „heat pipe” (rurka cieplna), gdzie czynnik grzewczy nie przepływa bezpośrednio przez kolektor, a odbiór ciepła następuje jedynie w głowicy urządzenia. Ten typ kolektora składa się z kilku do kilkudziesięciu rur szklanych o wysokiej próżni wewnątrz. W każdą rurę próżniową wbudowany jest absorber z zamocowaną rurką, substancja znajdująca się w niej już przy +30oC zostaje doprowadzona do wrzenia, skrapla się w umieszczonym na końcu parownika skraplaczu, ogrzewa go i dzięki zakotwiczeniu w magistrali zbiorczej przekazuje ciepło przepływającemu przez nią czynnikowi roboczemu. Próżnia gwarantuje minimalne straty ciepła do otoczenia, co umożliwia prace kolektora przez cały rok, nawet podczas ujemnych temperatur w okresie zimowym.

Technologia i materiały użyte w nowoczesnych kolektorach „heat pipe” pozwalają na ich błyskawiczny rozruch oraz umożliwiają uzyskanie dużych wartości mocy urządzeń. Uzysk energetyczny z jednego metra kwadratowego kolektora może być nawet trzykrotnie większy niż uzysk z tej samej powierzchni w kolektorze płaskim. Ostatecznie oznacza to, że do ogrzania tej samej ilości wody potrzebujemy dużo mniejszej ilości kolektorów.

Kolejną zaletą tego typu urządzeń jest możliwość pozyskiwania energii rozproszonej przez co kolektor spełnia swoje funkcje nawet podczas dni pochmurnych, gdy na zewnątrz panują temperatury dodatnie. W przypadku tej technologii został zmniejszony problem przegrzewania się instalacji. Czynnik grzewczy przepływa jedynie w głowicy kolektora, oznacza to narażenie jego w niewielkiej ilości na zbyt wysoką temperaturę. W systemie tym nie ma konieczności zakrywania powierzchni kolektora podczas nieobecności i braku odbioru energii.

Rozwiązania zastosowane w kolektorach „heat pipe” gwarantują wysoka niezawodność eksploatacyjną nawet w długich okresach stagnacji instalacji i podczas wysokiego nasłonecznienia, co przekłada się bezpośrednio na wysokie bezpieczeństwo całej pracy układu. Kolektory te korzystają z najnowszych rozwiązań techniki solarnej, charakteryzują się najwyższą sprawnością optyczną i najwyższymi rocznymi uzyskami energetycznymi.

http://remontstarejchaty.blogspot.com/

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Kiedy warto decydować się na odkurzacz centralny?

Autor: Ecotechnika

Budowa domu należy do jednej z droższych i bardziej odpowiedzialnych decyzji w naszym życiu. W artykule opisujemy zalety jednych z udogodnień znajdujących się w domach, jakimi się systemy centralnego odkurzania.

Nie powinno to dziwić, przecież na stałe łączymy się z danym miejscem, od którego już będziemy uzależnieni. Jest to jednak, rzecz jasna, zaleta. Każdy chce mieć swoje własne cztery ściany, by czuć się pewnie i bezpiecznie.

Decydując się na budowę domu, poza samym projektem, już na początku musimy zdecydować się na to, czy będą się tam znajdować poszczególne elementy. Jednym z takich elementów są na przykład odkurzacze centralne. To właśnie już podczas jego budowy powinniśmy zdecydować, czy chcemy korzystać z tego udogodnienia. Montaż systemu centralnego odkurzania w późniejszym czasie będzie znacznie utrudniony, jeśli nie niemożliwy.

W jakim domu sprawdzi się taki system centralnego odkurzania? Przede wszystkim w wielopoziomowych oraz takich z dużym metrażem. Doskonale spiszą się również w hotelach i w zakładach przemysłowych. Dzięki takiemu systemowi można znacznie ułatwić codzienne sprzątanie. Poniżej przedstawię zasady działania takiego odkurzacza.

Odkurzacze centralne składają się z głównej jednostki ssącej, która najczęściej jest montowana w piwnicach, z instalacji rurowej wewnątrz budynku, a także z poszczególnych gniazd ssących różnego rodzaju i typu znajdujących się w ścianach lub w podłogach na wszystkich poziomach w najbardziej dogodnych miejscach. Odkurzacz taki działa wtedy, gdy do gniazda ss ącego podłączy się rurę lub dodatkowo wciśnie przycisk na rączce (w zależności od wyboru opcji). Tego typu sprzęt jest znacznie silniejszy, niż standardowy, klasyczny odkurzacz. Dodatkowo, działa ciszej niż jego „samodzielne” odpowiedniki. Są też bardziej ekologiczne i nie wydmuchują do pokoi alergenów i innych szkodliwych bakterii.

Odkurzacze centralne mają też wady. Ich minusem jest dość wysoka cena początkowa wymagająca inwestycji, która zwraca się dopiero po pewnym czasie. Do ich wad należy również konieczność regularnej konserwacji.

Więcej informacji na temat zalet odkurzaczy centralnych

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.