Dom, domy, budowa domu

piątek, 9 stycznia 2015

Etapy cyklinowania

Autor: Maurycy Zych

Przed rozpoczęciem samodzielnej renowacji podłogi drewnianej musimy zdać sobie sprawę z czego dokładnie składa się cyklinowanie i na jakie się dzieli etapy.

Cyklinowanie to częsty etap odnowy mieszkania. Proces ten przeprowadza się na wieloletnich parkietach i podłogach drewnianych. Jego celem jest usunięcie wierzchniej warstwy startego i zużytego parkietu przy użyciu maszyn zwanych cykliniarkami, rantami, polerkami etc.

Po takiej renowacji, świeże drewno należy stosownie ochronić używając odpowiednich lakierów i środków konserwujących. Podłogi drewniane po zastosowaniu cyklinowania znów nabierają świeżego wyglądu i z pewnością przez kolejnych wiele lat będą ozdobą naszych domów. Zobaczmy, zatem z czego dokładnie składa się proces cyklinowania.

Pierwszym krokiem jest oczywiście usunięcie z pomieszczenia wszystkich mebli i przedmiotów. Warto również odpiąć firanki oraz obowiązkowo listwy przypodłogowe. Podłogę należy następnie dokładnie zamieść i odkurzyć tak, aby potencjalne zanieczyszczenia nie przeszkadzały maszynom w cyklinowaniu.

Po pracach przygotowawczych możemy przejść do istoty procesu – do cyklinowania maszynami taśmowymi, które z grubsza usuwają powierzchnie drewna. Tutaj zastosowanie ma głównie papier ścierny o gradacji P20 – P40 w zależności od stopnia zniszczenia podłogi. Następnie wykonujemy podobną czynność nieco mniejszym papierem np. P80. Ważne jest aby usuwać warstwy parkietu na ukos a nie wzdłuż klepek. Ostatni szlif możemy przeprowadzić papierem P120 wzdłuż desek.

Jeżeli w parkiecie występują pęknięcia to musimy zastosować masę szpachlową wymieszaną z pyłem powstałym w czasie cyklinowania, bowiem świetnie się nadaje do ich wypełniania. Po tym możemy nałożyć lakier podkładowy. Po kilku godzinach warto ponownie zeszlifować podłogę drobnoziarnistym papierem przed nałożeniem lakieru nawierzchniowego. Po około 10 godzinach możemy cieszyć się odrestaurowaną podłogą.

www.cyklinowanie-kielce.pl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Cyklinowanie - Jak to się robi

Autor: Maurycy Zych

Nasze podłogi drewniane a zwłaszcza parkiet codziennie muszą znosić wiele czynników, które powodują jego drobne uszkodzenia. Drewniane parkiety niszczą się praktycznie codziennie i podlegają mikro uszkodzeniom zwłaszcza poprzez tarcie i rysowanie ich powierzchni.

Szczególnie niebezpieczne mogą być nanoszone do naszych domów cząsteczki ziemi oraz piachu, które niszczą ochronny lakier. Na szczęście istnieje metoda zwana cyklinowaniem która pomaga nam odrestaurować wygląd naszej zniszczonej podłogi. Proces ten polega na szlifowaniu wierzchniej warstwy drewna razem ze starym lakierem do surowego drewna w celu jego ponownego polakierowania.

Cyklinowanie parkietu odbywa się za pomocą maszyn zwanych cykliniarkami. Są to ciężkie maszyny szlifujące wyposażone w specjalny mechanizm wałków, na który nakładamy papier ścierny różnej gradacji. Przydatnymi narzędziami w cyklinowaniu są także tzw. ranty – to małe szlifierki kontowe stosowane do cyklinowania podłóg w trudno dostępnych miejscach np. pod kaloryferami lub na schodach. Zwykle cyklinujemy naszą podłogę 3 krotnie tzn. pierw za pomocą papieru o grubości P40 następnie P60 oraz P120. Ostatni szlif ma na celu wyrównać nierówności powstałe po głównym cyklinowaniu. Tak przygotowaną podłogę możemy zagruntować lakierem podkładowym. Po jego wyschnięciu zwykle polerujemy parkiet np. przy użyciu polerki jednotarczowej i nakładamy lakier nawierzchniowy. Tak odnowiona i zakonserwowana podłoga będzie pełniła swoją funkcje estetyczną na pewno przez wiele lat. O następnym cyklinowaniu możemy pomyśleć za około 10 lat.

Stare podłogi często mają również wypaczone klepki i w wielu miejscach pęknięte drewno. Częścią procesu renowacji bywa także wypełnianie tych szczelin szpachlą wymieszaną z pyłem powstałym w czasie cyklinowania. Jest to świetny sposób na zamaskowanie tego typu ubytków, gdyż szpachla ze względu na zmieszany z nią pył nabiera koloru parkietu i wypełnione miejsca idealnie stapiają się z otoczeniem.

Jeśli chodzi o lakiery konieczne jest nałożenie 2-3 warstw lakieru nawierzchniowego. Jeżeli używamy lakierów rozpuszczalnikowych wymagana ilość warstw jest mniejsza jednak należy pamiętać o jego negatywnym wpływie na zdrowie mieszkańców. Dlatego też coraz częściej używamy lakierów wodno-rozpuszczalnych, które nie emitują szkodliwych oparów. Po ukończeniu prac efekt jest często zaskakujący a goście nie mogą wyjść z podziwu, że to ta sama podłoga. Podsumowując, zachęcam wszystkich do cyklinowania i renowacji naszych podłóg.

www.cyklinowanie-kielce.pl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Malowanie elewacji i dachu

Autor: Przemek Szymczak

Malowanie elewacji lub dachu to zabiegi, które mogą znacząco obniżyć koszty późniejszych napraw dlatego warto zastanowić się nad renowacją domu.

Malowanie elewacji

Aby przeprowadzić odpowiednie malowanie elewacji należy przestrzegać podstawowych zasad. Ważnym jest także aby stosować się do zasad opisu technicznego wybranej farby lub uzyskać fachową pomoc u producenta.

Co powoduje niszczenie elewacji.

Na niszczenie powłoki elewacji wpływają promieniowanie UV, opady atmosferyczne, zanieczyszczenia powietrza, wahania temperatur, mikroorganizmy, lotne zanieczyszczenia, wody gruntowe, sole mineralne.

Podstawowe czynności przed malowaniem

Przed rozpoczęciem prac malarskich i gruntujących należy usunąć zalegający na jego powierzchni brud, tłuste plamy, wykwity solne, słabo przyczepne podłoże, odpadające warstwy farb malarskich. Powierzchnia powinna być czysta, twarda i sucha. Trudne plamy można usnąć szczotką mosiężną. Całość poddajemy wodą pod wysokim ciśnieniem, lub w przypadku mocno skredowanych podłoży zastosowanie piaskowania pneumatycznego. Dodatkowo specjalny środek czyszczący
i odtłuszczający. Nierówności uzupełniamy podobnym składem materiałowym, dokładne parametry można uzyskać w laboratorium. Często przeprowadza się malowanie próbne aby sprawdzić kompatybilność nakładanych produktów.

Gruntowanie

Przed nałożeniem farby elewacyjnej wszystkie niemalowane wcześniej podłoża muszą być zagruntowane. Aby określić chłonność powierzchni stosuje się różne sposoby jak na przykład próba zwilżania wodą co przy szybkim wchłanianiu decyduje
o mniejszym rozcieńczeniu gruntu. Grunt powoduje wyrównanie chłonności podłoża, wzmacnia strukturę ujednolica kolorystycznie, poprawia przyczepność farby, odizolowuje powłoki malarskie od czynników przenikających z podłoża. Koszty gruntowania są bardzo małe w porównaniu do strat jakie może przynieść nie wykonanie tej czynności. (czynność tę można pominąć w przypadku dobrego zachowania starej powłoki farby - nie dotyczy farby krzemianowej).

Malowanie

Najczęściej nakłada się dwie warstwy farby elewacyjnej. Dokładne dane są przedstawione na ulotkach producentów. Prace malarskie przeprowadzamy przy temperaturze nie niższej niż st. 20 C, przy wilgotności względnej powietrza nie wyższej niż 80 %, podczas opadów atmosferycznych, przymrozków wysokiego nasłonecznienia. Optymalne warunki to temperatura około 20 st. C i wilgotność 55 %.

Zakończenie

Obecnie istnieje szereg programów graficznych i wzorców kolorystycznych aby odpowiednio dobrać kolor do otoczenia. Jest to ważna czynność i czasem warto zainwestować w program lub fachowe doradztwo. Dobór farby do podłoża jest trudnym zadaniem, które wymaga od pracownika znajomości rodzaju powierzchni malowanej oraz zastosowania odpowiedniej farby. Dobrze jest aby wykonać test przed całą inwestycją.

Malowanie dachu

Dach wymaga szczególnej ostrożności wykonywanej pracy, jak również zastosowania profesjonalnych środków i sprzętu. Wykonywana praca zależy w dużej mierze od rodzaju zanieczyszczeń i rodzaju pokrycia dachowego. W pierwszym etapie malowania dachu najczęściej nanoszony jest środek chemiczny, który niweluje działanie komórek grzybiczych. Pracownik wysokościowy dzięki zastosowaniu odpowiedniego sprzętu do pracy na wysokości wykonuje prace w sposób bezpieczny oraz co ważne sprawniej. Kolejnym etapem jest mycie dachu pod dużym ciśnieniem oraz późniejsze spłukanie aby dach przed malowaniem był pozbawiony zabrudzeń. Częsty zabieg stosowany przy malowaniu dachu lub myciu dachu to impregnacja czyli zastosowanie środka chemicznego, który wnika w dach i zapobiega przed grzybami, porostami, mchem. Mycie dachówek często ukazuje jakie braki kryły się pod warstwą brudu dlatego kolejny etap to wymiana dachówek, naprawa ubytków likwidacja korozji.
Gruntowanie, a po wchłonięciu - malowanie dachówek najczęściej wykonuje się agregatem malarskim, którego ciśnienie zwiększa głębokość wchłanianej farby co wpływa na trwałość i ochronę dachówek. Częstym zabiegiem podczas malowania dachu jest malowanie rynien, malowanie podbitki, malowanie szczytów.

Warto pomyśleć nad stanem swojego domu, przed kolejnymi opadami, przymrozkami. Częstym pytaniem jest czy wymieniać pokrycie dachowe czy myć i malować. To zależy - renowacja to zabieg podtrzymujący stan dachu na około 7- 20 lat, jednak jego są małą częścią w porównaniu do wymiany całości dachówek.

asap4u

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Domy nowej generacji

Autor: Karolina W.

Współczesnym architektom udało się połączyć tradycję z nowoczesnością – takie są właśnie współczesne domy z bali, które są obecnie niezwykle modne oraz popularne, szczególnie wśród osób młodych oraz takich, które chcą żyć i mieszkać w nieruchomości, która będzie w zgodzie z naturą.

Domy z bali to domy szkieletowe, które są wykonane w stu procentach z naturalnych materiałów budowlanych, które ulegają recyklingowi. Składa się je szybko, ponieważ nie trzeba korzystać z tradycyjnych materiałów budowlanych – wystarczą specjalne kołki, śruby i zaczepy.

domy z bali

Budowa takich domów nie trwa długo i można ją przeprowadzać bez względu na warunki atmosferyczne, co jest ogromnym atutem takich domów. Domy z drewna są coraz bardziej popularne, ponieważ na nowo odkryto naturalne właściwości tego budulca. Drewno jest najwspanialszym izolatorem, dzięki któremu w lecie w domu panuje przyjemny chłód, a zimą ciepło. Domy drewniane zapewniają też najbardziej optymalną cyrkulację powietrza, dzięki czemu w domu nigdy nie będzie panowała wilgoć oraz nie zalęgnie się grzyb, czy też pleśń.

Takie domy są idealne dla osób z małymi dziećmi oraz ludzi starszych, którzy chorują na choroby układu oddechowego. Domy z drewna zapewniają codzienną wymianę powietrza, dlatego w domu zawsze panuje przyjemna atmosfera. Ludzie coraz częściej decydują się na domy z bali, ponieważ spełniają ich wymagania oaz wyobrażenia o domach idealnych. Mimo że te domy szkieletowe są droższe od tych tradycyjnych, to mimo wszystko warto w nie zainwestować, ponieważ dodatkowo koszty i tak szybko się zwrócą, ponieważ domy z bali są bardzo oszczędne – na pewno zmniejszą się rachunki za prąd oraz energię cieplną, co wszystkie osoby, które je wybrały bardzo sobie cenią i chwalą. Warto mieszkać zgodnie z nowymi trendami, które łączą w sobie tradycję z nowoczesnością. Domy z bai i domy szkieletowe buduje bardzo dużo firm w Polsce, które się specjalizują w tego typu budowlach.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Naturalna odporność drewna – klasy

Autor: Tomasz S.

Drewno jest uniwersalnym produktem stosowanym w budownictwie oraz wielu gałęziach przemysłu. Drewno jako surowiec samo w sobie jest zróżnicowane. Różne gatunki drewna wykorzystywane są różnorodny sposób. Każdy gatunek drewna posiada określone cechy wpływajace na jego odporność.

Żywotność drewna zależy w dużej mierze od gatunku, procesu i regionu wzrastania, sposobu obróbki oraz prawidłowego wykorzystania. Ważną cechą drewna jest jego odporność na korozje. Zależy to w dużej mierze od gatunku drewna.

Poszczególnym gatunkom drewna można przypisać odpowiednie klasy odporności na takie czynniki jak: odporność na grzyby, insekty i termity. W krajach Unii Europejskiej stosuje się w tym celu klasyfikację zgodną z normą DIN EN 350-2.

Naturalna odporność na grzyby – norma wyróżnia 5 klas określających naturalną odporność drewna. Najlepsza jest klasa 1, która oznacza drewno bardzo odporne na grzyby. Klasa 5 jest najgorsza i oznacza drewno nie odporne. Przykładowo drewno cedrowe zaliczane jest do 2 klasy, modrzew syberyjski do klasy 3, natomiast sosna skandynawska i świerk do klasy 4.

Naturalna odporność na insekty – klasyfikacja jest nieco inna niż w przypadku określenia odporności drewna na grzyby. W tym przypadku stosuje się 3 klasy oznaczone dużymi literami: D, S i SH. Klasa D oznacza drewno odporne na insekty. Klasa S oraz SH określają stopień podatności na zagrożenie związane z korozją spowodowaną przez insekty. W Polsce większość gatunków drewna można zaliczyć do klasy S.

Naturalna odporność na termity – klasyfikacja wygląda podobnie jak w przypadku określenia naturalnej odporności na insekty. Wyróżnia się tutaj również 3 klasy oznaczone dużymi literami: D, M i S. Klasa D określa gatunek drewna odporny na termity. Klasa M oznacza drewno stosunkowo odporne, natomiast klasa S oznacza drewno podatne na zagrożenie spowodowane korozją przez termity. W Polsce większość gatunków drewna można zaliczyć jako podatne na atak termitów czyli klasa S.

Należy pamiętać, ze naturalną odporność drewna można poprawić poprzez odpowiednie zabiegi konserwujące oraz stosowanie odpowiednich, specjalistycznych impregnatów do drewna, które znacznie przedłużają jego żywotność.

Place zabaw z drewna

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.