Dom, domy, budowa domu

sobota, 8 marca 2014

Planujesz remont ? Sprawdź, jak uniknąć błędów

Autor: Irena Zobniów

Remont mieszkania czy domu, zwłaszcza przeprowadzany kompleksowo we wszystkich pomieszczeniach to zazwyczaj kosztowna inwestycja na wiele lat. Jeśli zamierzamy przeprowadzić remont na włąsną rękę, warto wiedzieć, jak uniknąć błędów, które mogą nas kosztować nie tylko wiele pieniędzy, ale również nerwów.

Niewłaściwy dobór materiałów

Jeśli posiadamy powierzchowną wiedzę na temat przeprowadzania remontu, powinniśmy skonsultować dobór materiałów z fachowcem. Pozwoli to uniknąć sytuacji, w której zakupimy niewłaściwe materiały kierując się na przykład atrakcyjna ceną i zachętą sprzedawcy. Materiały powinny zostać dobrane przede wszystkim pod względem ich jakości wykonania i właściwości, jak odporność na zniszczenia, trwałość, estetyka.

Niesolidne przygotowanie podłoża

Istotną kwestią, wpływająca na jakość wykonanych prac jest uprzednie przygotowanie remontowanej powierzchni. Niedokładne oczyszczenie podłoża z brudu, kurzu czy tłuszczu może spowodować, iż klej farba, czy inny nakładany materiał nie będzie trzymał się powierzchni, co nie tylko wpłynie negatywnie na wygląd, ale także będziemy zmuszeni wykonać wiele poprawek lub nawet przeprowadzić prace jeszcze raz. Pamiętajmy więc o tym, aby przed rozpoczęciem prac starannie przygotować podłoże i jednocześnie dobrze zabezpieczyć wszelkie urządzenia, meble i miejsca, które mogą ulec ubrudzeniu bądź uszkodzeniu w trakcie remontu.

Źle przygotowany harmonogram prac

Kolejność wykonywania poszczególnych prac remontowych jest niezwykle istotna. Często popełnianym błędem jest rozpoczynanie remontu od malowania bądź tapetowania ścian, a w późniejszej kolejności wykonywanie prac glazurniczych, podczas których powstaje dużo kurzu i pyłu. Zdarza się również, iż wykonując remont zostawiamy na koniec prace związane z instalacjami elektrycznymi. Jest to duży błąd, gdyż może się okazać, iż po położeniu tapet lub tynków konieczne będzie przesunięcie w ścianie okablowania lub wymiana gniazdek, co spowoduje uszkodzenie lub zniszczenie wyremontowanych powierzchni ścian.

Brak fachowej wiedzy

Decydując się na samodzielne remonty musimy mieć świadomość, iż niektóre prace będą wymagały od nas specjalistycznej wiedzy i dużej precyzji wykonania. Niezwykle ważna jest wiedza na temat wykonywania wszelkich instalacji, np. elektrycznych, czy hydraulicznych.

Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku montażu elektryki, gdyż na skutek nieuwagi możemy doprowadzić do zwarcia instalacji, a nawet zostać porażeni prądem. Warto zatem prace instalacyjne zlecić fachowcom lub osobie posiadającej doświadczenie w tego typu pracach.

Dużej wiedzy wymaga również montaż okien. Nieznajomość tej sztuki może spowodować, iż nasze okna będą niewłaściwie usadowione i wypoziomowane lub źle uszczelnione, a zatem nasze pomieszczenia będą w niewłaściwy sposób wentylowane.

Irena Zobniów

Remonty

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Jak zamontować korytka kablowe?

Autor: Krzysztof Fratczak

Korytka kablowe są używane do zakładania instalacji elektrycznych w nowopowstałych budynkach mieszkalnych i użytkowych, a także podczas renowacji instalacji. Korytek używać można zarówno w mieszkaniach, jak i na klatkach schodowych, w piwnicach i hangarach. W jaki sposób należy je montować?

Prostym sposobem montażu korytek kablowych do podłoża jest przybijanie ich lub przykręcanie. Choć to pierwsze jest mało eleganckim i niezbyt polecanym sposobem instalacji korytek kablowych. Inną opcją, bardzo wygodną, jest używanie kołków do szybkiego montażu. Zakładając korytka kablowe po raz pierwszy najlepiej zdecydować się na korytka perforowane, gdyż są one zdecydowanie łatwiejsze w montażu przez co również mniej czasochłonne.

Innym bardzo popularnym sposobem, aby przymocować korytka kablowe do podłoża jest jego przyklejenie. Jeśli zdecydujemy się na to rozwiązanie , montaż należy rozpocząć od oczyszczenia podłoża z kurzu i brudu. Następnie przystępujemy do montażu używając przeznaczonego do takich celów kleju. Klej wyciskamy na spodnią stronę korytka kablowego w jego centralnej części uważając jednak by nie wycisnąć go zbyt dużo. W innym wypadku klej wypłynie spod korytka tworząc wokół niego nieestetyczne plamy.

Następnie dociskamy korytko kablowe do oczyszczonego podłoża dzięki czemu klej rozleje się równomiernie przytwierdzając koryto do ściany czy podłogi. Tak przytwierdzone korytko należy pozostawić do wyschnięcia kleju zanim zaczniemy umieszczać w nim kable. Montaż można rozpocząć już po godzinie, chociaż w normalnych warunkach pełną trwałość klej osiąga po upływie 24 godzin. Okres ten może być dłuższy jeśli w pomieszczeniu panuje duża wilgotność lub temperatura jest niższa od 5 stopni Celsjusza. W tak umocowanych korytkach kablowych umieszczamy kable pamiętając by stosować się do zasad montażu określających maksymalne obciążenie koryt.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Jak mieszkali nasi przodkowie cz. 4

Autor: Dobrynia

Omawiając zagadnienie budownictwa we wczesnym średniowieczu, nie można nie wspomnieć o technice zadaszania słowiańskich sadyb. Domy z bali, o których mowa charakteryzowały się dachami konstrukcji ślęgowej i krokwiowej.

Na temat wysokości domów w wiekach średnich wiadomo stosunkowo niewiele. Archeolodzy co prawda odnotowali znaleziska w postaci soch, na podstawie których określa się wysokość całkowitą budynku, jednak to ciągle mało. Pewien obraz na to jak były zadaszane słowiańskie domy konstrukcyjne dają obserwacje zasypisk ziemianek i półziemianek. Należy nadmienić, że wspomniana socha stanowi element konstrukcyjny dachu i używana była w technice na "sochę i ślemię". W tym przypadku ciężar dachu spoczywał na poziomej belce grzbietowej (ślemię) wspartym na dwóch poziomych rozwidlających się na górze słupach (sochach). Dach w takim wypadku miał formę dwuspadową.

obr

Obserwując domy z bali nasuwa się wniosek, że znane były jeszcze dwie techniki konstrukcyjne. Są nimi wspomniane na wstępie konstrukcje ślęgowa i krokwiowa. W przypadku tej pierwszej ciężar dachu spoczywa na węższych ścianach, na których układano wzdłuż coraz krótsze bierwiona (ślęgi) aż do zwieńczenia dachu. W drugiej konstrukcji belka w więźbie dachowej dźwiga poszycie dachu opierając się na kalenicy i na zwieńczeniu ściany. Z obserwacji etnograficznych można wysnuwać wnioski jak kryto owe dachy. Jak się okazuje najczęściej stosowanym materiałem były darte deski (dranice) układane w jeden rząd (szar). Czasem stosowano również krótsze dranice, które układano w dwa lub więcej rzędów. Zamiast dranic równie popularnym materiałem na poszycie dachu była słoma lub trzcina (ewentualnie siano).

Czytaj też:

Jak mieszkali nasi przodkowie cz. 3

Jak mieszkali nasi przodkowie cz. 2

Jak mieszkali nasi przodkowie cz. 1

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Kratki ściekowe - wybór odpowiedniego rozwiązania odwodnienia

Autor: Maciej Kaczor

Artykuł traktuje na temat wyboru odpowiedniego rozwiązania odwodnienia punktowego zarówno w wersji przemysłowej jak i też łazienkowej. W artykule można odnaleźć podział kratek ściekowych na kategorie oraz co najważniejsze parametry od których uzależniamy wybór odwodnienia.

Na krajowym sektorze rynkowym działa kilkanaście nieprecyzyjnych form skojarzonych z wyrażeniem: kratki ściekowe. Osoby nawet z branży instalacyjnej łączą je w jedną całość: odwodnienia liniowe, czyszczaki a także same odwodnienia punktowe. Zdarza się że tego rodzaju wydarzenia skutkują pewnym rodzajem nieporozumień. Pozwolę sobie na podział artykułów z tej branży instalacyjnej.

Z wyżej wymienionego rysunku można wywnioskować że kratki ściekowe stanowią wyłącznie szyld zbioru artykułów a nie są konkretnym artykułem fizycznie - nieraz plątanymi z poszczególnymi podtypami, np. zamiennie stosuje się nazewnictwo kratki ściekowe i wpusty podłogowe lub wpusty łazienkowe czy odwodnienia prysznicowe.

Kratki ściekowe - systematyka

Kratki ściekowe używane są do odprowadzenia substancji technologicznych, wody lub ścieków z obszaru posadzek do systemu kanalizacji.

Obszary w których kratki ściekowe z reguły są wykorzystywane to:

- Wytwórnie farmaceutyczne i chemiczne

- Magazyny i hale magazynowe

- Zaplecza gastronomiczne i sanitarne

- Kuchnie i szpitale

- Toalety, szatnie oraz prysznice

- Wytwórnie spożywcze (krochmalnie, browary, mleczarnie, gorzelnie itp.

Wszelkie rzuty konstrukcyjne muszą uwzględnić system odwadniający, w zależności od potrzeb i wymagań budynku. W zakładach przemysłowych najczęściej używane są odwodnienia rynnowe o w miarę sporej szerokości hydraulicznej lub też odwodnienia szczelinowe do izolowania obszaru suchego od mokrego.

Kratki ściekowe wybieramy biorąc pod uwagę punkty poniżej:

- Ilość substancji technologicznych które powinno się odprowadzać w danej jednostce czasu z powierzchni posadzki. Wpływają na to: stopień zapchania wyłapywacza odpadów (kosz osadczy lub sitko), wielkość rury odpływowej, wielkość części górnej, przepustowość syfonu

- Ilość fragmentów stałych w ściekach w zależności od tej wielkości wybieramy sitko lub kosz osadczy

- Wielkość nacisku czyli typ nacisku oraz jego siła która będzie działała na ruszt przykrywający wpustu. Kratki ściekowe dostosowane są do przenoszenia nacisku ruchu pieszych i/lub kołowego zależnie od wyboru typu rusztu oraz ponadprogramowych wzmocnień korpusu odwodnienia punktowego

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Jak mieszkali nasi przodkowie cz. 3

Autor: Dobrynia

W kontekście estetyki budownictwa mieszkalnego bardzo dużo można wywnioskować z obserwacji etnograficznych. To właśnie z nich wiadomo, że jedną z żywych tradycji wśród plemion słowiańskich we wczesnym średniowieczu było dekorowanie ścian budynków.

Archeologia zanotowała wiele przykładów zdobień i inkrustacji w postaci roślinnych elementów zdobniczych, także realistycznych i prostych rzeźb głów zwierzęcych. W niektórych miejscach zachowały się znaczenia belek mających tworzyć ścianę. Niewykluczone, że ściany zewnętrzne domostw budowanych metodą zrębową były malowane. Nie od dziś przecież znane jest umiłowanie Słowian do jaskrawych mocnych kolorów i mnogiej oranamentyki, a domy drewniane i domy z bali świetnie się do tego nadawały.

Najmniej rozpoznany przez archeologów wydaje się wystrój wewnętrzny budynków mieszkalnych. Niezaprzeczanie przestronne domy konstrukcyjne potrafiły pomieścić sprzęt potrzebny bardzo licznej rodzinie. Znaleziska odkrywają przed badaczami zaledwie pozostałości przedmiotów codziennego użytku. Najczęściej są to resztki mebli. Wśród wykopalisk znalazły się rzeźbione łoże z Opola, oparcia krzeseł z Nowogrodu, a także sfatygowane fragmenty stołów. Źródła pisane mówią o stołach jako początkowo miejscu zasłanym, które ewoluowało od deski na ziemi do stołu z prawdziwego zdarzenia. Bez względu jednak na wszystko, nie da sięukryć, że istniały różnice w umeblowaniu poszczególnych domostw, co oczywiście było kwestią zamożności ich mieszkańców.

Okna, podobnie jak umeblowanie wczesnośredniowiecznego domu, stanowią jego kolejny stosunkowo słabo rozpoznany element. Wielce prawdopodobne, że w niektórych sadybach w ogóle okna nie były potrzebne, tanie domy drewniane pozwalały, aby światło dzienne dostawało się przez otwory drzwiowe i dymnik w dachu budynku. Nietrudno sobie jednak wyobrazić, że w przypadku domów z bierwion okna mogły być wycinane, a ich zamknięcia stanowiły drewniane zasuwy lub natuszczone pęcherze i cienkie skóry zwierzęce.

Czytaj też

Jak mieszkali nasi przodkowie cz. 2

Jak mieszkali nasi przodkowie cz. 1

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.